Alopecia bij je kind: wat als je ineens kale plekjes ziet?
Alopecia bij je kind: wat als je ineens kale plekjes ziet?
Kale plekjes bij je kind
Je kijkt naar het hoofd van je kind – en ineens zie je het: kale plekjes. Je hoofd slaat op tilt. Wat is dit? Gaat het weg? Wat als anderen iets zeggen? En wat zeg je in vredesnaam tegen je kind?
Als ouder wil je het liefst meteen oplossen. Maar bij alopecia areata is er zelden een quick fix. Wat je wél kunt doen? Begrijpen wat het is, ruimte geven aan emoties, en leren hoe je je kind echt kunt ondersteunen.
Wat is alopecia areata precies?
Alopecia areata is een auto-immuunziekte waarbij het eigen immuunsysteem de haarzakjes aanvalt. Daardoor ontstaan kale plekken op het hoofd – soms ook op andere plekken zoals wenkbrauwen of wimpers.
Waarom het gebeurt? Dat weten artsen nog niet precies. Erfelijkheid speelt mogelijk een rol, want het komt vaker voor in families. Wat wél duidelijk is: het is niet besmettelijk, en je kind heeft hier zelf niets aan ‘fout’ gedaan.
Wat doet haarverlies met een kind?
Uit de praktijk blijkt dat jongere kinderen niet altijd last hebben van hun haarverlies. Sommige kinderen vinden het niet erg, geen big deal, totdat ze merken dat de ouder(s) dat wel vinden. Als ouder, en voornamelijk als moeder, heb je een belangrijke rol en invloed op hoe jouw kind alopecia zal ervaren. Wees je hier dus bewust van (luister hierover ook de podcast die ik opnam met haarexpert en dermatoloog met Petra Dikrama over wat zij hierover in haar praktijk ziet).
Vooral voor tieners of oudere kinderen wordt uiterlijk belangrijk - ze willen niet ‘anders’ zijn, ze willen meer dan alles erbij horen. Geaccepteerd worden door hun leeftijdsgenootjes. Dus als hun haar uitvalt, kan dat voelen alsof ze ineens opvallen, bekeken worden – of worden buitengesloten. En dat is super eng.
Je kind kan zich schamen, terugtrekken of vragen stellen die je zelf ook moeilijk vindt:
“Ben ik nu raar?”
“Groeien mijn haren ooit terug?”
“Waarom ik?”
Wat helpt? Heldere duidelijke informatie geven. Niet sussen. Niet wegpoetsen. Maar naast je kind gaan staan, het gevoel er laten zijn en bijvoorbeeld zeggen:
“Ik zie hoe moeilijk dit is. En we gaan hier samen doorheen.” Voor meer tips over wat je kan zeggen, lees je dit blog over 20 zinnen die je kind echt steunen.
Wat jij kunt doen als ouder
1. Maak het bespreekbaar
Gebruik simpele woorden, afgestemd op de leeftijd van je kind. Benoem wat er gebeurt zonder drama – maar ook zonder het te bagatelliseren.
2. Betrek de omgeving
Vertel leraren, sportcoaches, klasgenoten en vriendjes wat alopecia is. Maak duidelijk: het is niet besmettelijk, en je kind is nog steeds hetzelfde kind. Dat voorkomt onbegrip en geeft je kind lucht.
3. Geef ruimte aan emoties
Laat verdriet, boosheid of angst er zijn. Je hoeft niet alle antwoorden te hebben en je hoeft het niet op te lossen – je moet leren het te verdragen. Samen. Dat is vaak het krachtigste wat je kunt doen.
4. Gebruik creatieve ingangen
Sommige kinderen praten makkelijker tijdens het tekenen, kleuren of spelen. De Alopecia Coach kleurplaat is een luchtige manier om gevoelens bespreekbaar te maken en samen lekker te kleuren.
5. Zoek herkenning
Er zijn meer ouders en kinderen die hiermee te maken hebben. Via de Kids Dag van de Alopecia Vereniging (jaarlijks) bijvoorbeeld kunnen jullie er- en herkenning vinden bij mensen die iets soortgelijks meemaken.
Medische opties vs. acceptatie
Er bestaan behandelingen die haargroei kunnen stimuleren, maar die werken niet altijd en zijn niet altijd beschikbaar of passend. Overleg met je huisarts en dermatoloog als je hiernaar wilt kijken.
Tegelijkertijd is acceptatie minstens zo belangrijk, ook als jullie besluiten medicatie te proberen of haarwerken te dragen. Want je kind is niet het haar. En leren leven met wat er nu is, kan enorme rust geven – ook al blijft het soms moeilijk (elke ochtend en avond in de spiegel bijvoorbeeld bij het op en afzetten van het haarwerk, sporten, zwemmen, etc.)
Jij als ouder: het raakt jou ook
Alopecia raakt niet alleen je kind, maar ook jou. Je wil het goed doen. Sterk zijn. Geen fouten maken. Maar weet je, het is gewoon ingewikkeld, emotioneel en soms verdrietig voor jou. Er bestaat geen draaiboek voor en hoe graag je ook wil dat je kind zorgeloos en vrij kan opgroeien - dit zijn de kaarten die ullie hebben gekregen. Dat accepteren kan heel lastig zijn, maar zal je wel moeten proberen om ook voor je kind de best mogelijke steun te kunnen zijn.
Ik coach ook ouders die hiermee worstelen – om je te helpen jezelf niet te vergeten in dit proces. Zodat jij je kind en het proces kunt dragen, zonder jezelf te verliezen.
Wil je meer weten over hoe ik jou kan ondersteunen bij alopecia? Bekijk mijn aanbod voor ouders of stuur me direct een bericht.